Η κατάθλιψη είναι κάτι που βιώνουν πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας ή έχουν κάποιον δικό τους που το βιώνει.
Η κατάθλιψη είναι κάτι παραπάνω από μία απλή θλίψη.
Το συναίσθημα; ‘’κενό’’, ‘’άδειασμα’’, ‘’μια απέραντη θλίψη και λύπη’’, ‘’ένα αίσθημα αβοήθητου’’, ‘’σαν μπροστά να υπάρχει μια μαύρη κουρτίνα που δεν υπάρχει διέξοδος και δε σε αφήνει να δεις προς τα έξω’’.
Η σκέψη ; ‘’πώς μπορώ να απαλλαγώ από αυτό’’, ‘’τι μου συμβαίνει’’, ‘’δε το αντέχω’’.
Ας δούμε ποιες είναι οι κύριες μορφές κατάθλιψης.
Η Μείζων Κατάθλιψη η οποία είναι και η πιο συχνή έχει τα εξής κύρια συμπτώματα που χρειάζεται να είναι παρόντα για τουλάχιστον 2 βδομάδες:
- Καταθλιπτική διάθεση στη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας, σχεδόν κάθε μέρα.
- Σημαντική ελάττωση του ενδιαφέροντος ή της ευχαρίστησης για όλες σχεδόν τις δραστηριότητες.
- Σημαντική απώλεια βάρους ή αύξηση βάρους.
- Αϋπνία (συχνά πρωινή) ή υπερυπνία σχεδόν κάθε μέρα.
- Ψυχοκινητική διέργεση ή επιβράδυνση.
- Κόπωση ή έλλειψη ενεργητικότητας.
- Αίσθημα ματαιότητας.
- Αίσθημα υπερβολικής ενοχής.
- Μειωμένη ικανότητα σκέψης, συγκέντρωσης και λήψης αποφάσεων. Αυτοκτονικός ιδεασμός.
Η Δυσθυμική Κατάθλιψη που είναι πιο ήπια μορφή κατάθλιψης τα χαρακτηριστικά που αναγράφονται πιο κάτω θα πρέπει να είναι παρόντα τις περισσότερες μέρες για διάστημα τουλάχιστον 2 ετών.
- Μειωμένη όρεξη ή υπερφαγία.
- Διαταραχές στον ύπνο.
- Απώλεια ενεργητικότητας ή αίσθημα κόπωσης.
- Αίσθημα χαμηλής αυτοεκτίμησης.
- Ελαττωμένη ικανότητα συγκέντρωσης ή δυσκολία στη λήψη αποφάσεων.
- Αίσθημα απελπισίας.
Η αναγνώριση του αρνητικού τρόπου σκέψης θα βοηθήσει στη σταδιακή αλλαγή σε ένα θετικό τρόπο σκέψης. Η καταγραφή των αρνητικών συχνά επαναλαμβανόμενων σκέψεων από το άτομο θα βοηθήσει στον εντοπισμό τους και στην αυτοπαρατήρηση. Υπάρχει στις σκέψεις του ατόμου που πάσχει από κατάθλιψη μια απαισιοδοξία για τον εαυτό του, για τον κόσμο, για το μέλλον.
Να κινητοποιηθεί στην αρχή έστω και εάν δε το θέλει στο να ξεκινήσει να κάνει πράγματα ακόμα και εάν αυτό είναι κάποιες απλές δραστηριότητες πχ να πάει μια βόλτα, να διαβάσει μια σελίδα ενός βιβλίου, να μαγειρέψει, να κάνει κάτι που παλιά τον ευχαριστούσε.
Χρειάζεται το διάστημα εκείνο το να μην έχει υψηλές απαιτήσεις από τον εαυτό του αλλά να είναι πιο ελαστικός μαζί του.
Η σωματική άσκηση θα βοηθούσε. Άλλωστε πολλές έρευνες αναφέρουν ότι η συχνή άσκηση επιδρά στον οργανισμό μας όπως τα αντικαταθλιπτικά αυξάνοντας τους νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλο, αυξάνουν τις ενδορφίνες που είναι υπεύθυνες για τη ευφορία και την καλή διάθεση και μειώνουν το άγχος.
Φυσικά πολύ σημαντικό είναι ένα υποστηρικτικό πλαίσιο που δεν θα υπάρχει κριτική αλλά κατανόηση. Άλλωστε χρειάζεται να καταλάβουμε ότι ο φίλος μας, ο συγγενής μας, ο δικός μας άνθρωπος που πάσχει από κατάθλιψη νοιώθει ήδη πολύ χάλια και έχει αρκετά το αίσθημα της ενοχής μέσα του.
Πιθανόν μπορεί να χρειάζεται η βοήθεια κάποιου ειδικού που μαζί θα μπορέσουν να διανύσουν αυτό το μακρύ δρόμο που θα οδηγήσει το άτομο στο φως, στη διέξοδο που νοιώθει εκείνη την στιγμή ότι δεν έχει.
Παρακάτω σας παραθέτω ένα βίντεο ‘’το μαύρο σκύλο που το όνομα του ήταν κατάθλιψη-‘’, που δείχνει την μαρτυρία ενός ανθρώπου που πάσχει από κατάθλιψη, το πώς το βιώνει όλο αυτό αλλά και την στήριξη και την δύναμη που μπορεί να βρει τελικά μέσα του.
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Βουλτσίδου Κατερίνα
Πρόσφατα σχόλια