Πόσοι άνθρωποι άραγε στη σημερινή μας εποχή υποφέρουν από νευρική ανορεξία;
Ξεκινάει απλά ως χάσιμο βάρους και στην πορεία καταλήγει σε διάλυση του ατόμου σωματικά, ψυχολογικά, συναισθηματικά, που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και μέχρι το θάνατο.
Χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι ο πυρήνας του προβλήματος δεν είναι το φαγητό και το βάρος. Αυτά είναι απλά τα συμπτώματα από κάτι βαθύτερο. Ίσως κάποιοι λόγοι θα μπορούσαν να είναι η κακή εικόνα σώματος, η κριτική που εισπράττει κάποιος εξαιτίας κάποιων παραπανίσιων κιλών, η μοναξιά, η κατάθλιψη που πιθανόν μπορεί να νοιώθει κάποιος μέσα του, η ανασφάλεια, η πίεση να είναι κανείς ‘’τέλειος’’ ή το συναίσθημα ότι δεν μπορούν να είναι όλα υπό τον έλεγχο του. Μπορεί επίσης να παίζουν ρόλο και τα αφύσικα πρότυπα ‘’ομορφιάς’’ των υπερβολικά πολύ αδύνατων ανθρώπων.
Πώς μπορεί να οδηγηθεί κάποιος στη νευρική ανορεξία;
Στην αρχή χάνει κάποια κιλά. Όμως στα μάτια του συνεχίζουν να υπάρχουν.. Αρχίζει να αποχωρίζεται κάποιες κατηγορίες τροφίμων όπως τα γλυκά. Νοιώθει ότι δεν πρέπει να φάει έστω και ένα μικρό κομματάκι σοκολάτα, έστω και να βάλει μια κουταλιά ζάχαρη στο καφέ. Αρχίζουν να περιορίζονται και άλλες κατηγορίες και ποσότητες φαγητού.Αρχίζει να του γίνεται πλέον εμμονή να χαθούν κιλά και τότε ξεκινούν να αλλάζουν όλα. Οι γύρω του αρχίζουν να τον αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Σκέφτεται ‘’μα γιατί αλλάξανε οι γύρω μου;’’, ‘’τι έγινε;’’, ‘’τι το διαφορετικό έχω;’’, ‘’ίσα ίσα έχασα κάποια παραπάνω κιλά’’. Οι αλλαγές πλέον είναι πιο εμφανείς, αισθάνεται ζαλάδα, αστάθεια, αδυναμία, απώλεια ισορροπίας, πονάει συνέχεια το κεφάλι του, το σώμα του αρχίζει να είναι παγωμένο και να κρυώνει εφόσον πλέον δεν παίρνει ενέργεια από την τροφή για να την μετατρέψει σε θερμότητα. Νοιώθει αυξημένο άγχος, εκνευρισμό, γίνεται πιο οξύθυμο, έχει συμπτώματα κατάθλιψης. Πολλές φορές μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι κάτι γίνεται είναι πλέον αργά γιατί έχει μπει στην παγίδα της νευρικής ανορεξίας…
Μπορεί για τους γύρω να φαίνεται κάτι πιο απλό γιατί έχουνε μια πιο ρεαλιστική εικόνα αλλά για το ίδιο το άτομο η εικόνα του έχει αλλοιωθεί. Ο καθρέφτης δεν είναι πλέον καλός σύμβουλος γιατί όταν το κοιτάζει βλέπει κάτι διαφορετικό από αυτό που βλέπουνε οι υπόλοιποι.
Απεγνωσμένη φωνή για βοήθεια από τους δικούς του ανθρώπους που βλέπουν τον άνθρωπο τους στην κυριολεξία να λιώνει σιγά σιγά. Ένα ερώτημα πλανάται συνέχεια από τους δικούς του ανθρώπους, ‘’ Τι μπορώ να κάνω;, Πώς μπορώ να βοηθήσω;’’.
Καταρχήν χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι ο άνθρωπος μας που πάσχει από νευρική ανορεξία και αρνείται να φάει δεν το κάνει επίτηδες. Ο βαθύτερος φόβος του είναι να μην χάσει τον έλεγχο του βάρους. Να δείξουμε κατανόηση σε αυτό που του συμβαίνει και να μην μας αισθανθεί κριτικούς και απορριπτικούς απέναντι του. Να είμαστε υπομονετικοί γιατί δεν είναι κάτι που μπορεί να αντιμετωπιστεί από τη μια στιγμή στην άλλη αλλά θέλει χρόνο..
Το σημαντικότερο είναι το ίδιο το άτομο να καταλάβει ότι χρειάζεται βοήθεια για να μπορέσει να ξεφύγει από αυτό το πραγματικά μαρτύριο, το μονοπάτι της νευρικής ανορεξίας.
Η νευρική ανορεξία χτυπάει την πόρτα ολοένα και περισσότερων ανθρώπων. Χρειάζεται να αντιμετωπιστεί πριν να είναι αργά και πριν προκληθούν σοβαρά και πολλές φορές μη αναστρέψιμα προβλήματα υγείας…
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Βουλτσίδου Κατερίνα
Πρόσφατα σχόλια