Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τη ζωή μας με ένα ταξίδι.
Το ταξίδι ξεκινάει από τη γέννηση μας.
Τις πρωταρχικές μας αποσκευές τις έχουνε φτιάξει οι γονείς μας και γενικά οι πρώτοι σημαντικοί άνθρωποι για εμάς μέσα από αυτά που μας έμαθαν, μέσα από τα πρωταρχικά μας βιώματα που αποκτήσαμε.
Στην πορεία του ταξιδιού μας προστίθενται και άλλα πράγματα μέσα στις αποσκευές μας ανάλογα τις εμπειρίες που έχει αποκομίσει ο καθένας από εμάς στη ζωή του.
Όμως πολλές φορές μπορεί να υπάρχουνε πράγματα που μας φθείρουν, μας δυσκολεύουν τη ζωή, δεν μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά, μας δημιουργούν άγχος, πίεση, θλίψη και όμως να υπάρχουν γιατί έτσι έχουμε μάθει, γιατί έχουμε συνηθίσει να υπάρχουν παρόλο που γνωρίζουμε ότι δεν μας κάνουν καλό.
Χρειάζεται να ξανακοιτάξουμε ο καθένας μας τις αποσκευές του, να ξαναεπαναπροσδιορίσουμε τη ζωή μας και να δούμε τι μπορούμε να αλλάξουμε, τι θα μπορούσε να αφαιρεθεί, να προστεθεί ή να αντικατασταθεί μέσα στη δική μας βαλίτσα, για να μπορέσουμε με αυτό τον τρόπο να διώξουμε το βάρος αυτό που υπάρχει και που στέκεται εμπόδιο στην ίδια μας τη ζωή..
Τις πρωταρχικές μας αποσκευές τις έχουνε ετοιμάσει οι γονείς μας.. Όμως στο χέρι μας είναι να επιλέξουμε τι θα κάνουμε με αυτές, τι θα κρατήσουμε, τι θα πετάξουμε και τι θα προσθέσουμε καθοδόν..
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Βουλτσίδου Κατερίνα
Πρόσφατα σχόλια